1 NİSAN ŞAKASI NASIL ÇIKMIŞTIR?

Her ne kadar Roma İmparatoru Julius Caesar (Sezar) milattan önce 46 yılında takvimin başlangıcını Ocak ayı olarak ilan ettiyse de, 16. yüzyılın ortalarına kadar Avrupa'da yeni yıl geleneksel olarak, bahar aylarının başlangıç tarihi olarak da kabul edilen, Mart ayının 25'inde başlardı.
1564 yılında Fransa Kralı IX. Charles, takvimi değiştirerek yıl başlangıcını Ocak ayının birinci gününe aldı. O zamanki iletişim şartlarında bazı insanların bundan haberi olmadı, bazıları ise bu kararı protesto etmek amacıyla eski adetlerine devam ettiler, 1 Nisan'da partiler düzenlediler, birbirlerine hediyeler verdiler.
Diğerleri ise bunları Nisan aptalları olarak nitelendirip bu güne 'Bütün Aptalların Günü' adını verdiler. Bu günde diğerlerine sürpriz hediyeler verdiler, yapılmayacak bir partiye davet ettiler, gerçek olması mümkün olmayan haberler ürettiler.
Yıllar sonra takvimin ayları yerine oturup, Ocak ayının yılın ilk ayı olmasına alışılınca, Fransızlar l Nisan gününü kendi kültürlerinin bir parçası olarak görmeye başladılar. Adeti gittikçe süsleyerek, zenginleştirerek ve yaygınlaştırarak devam ettirdiler. Bu adetin İngiltere'ye ulaşması yaklaşık iki yüzyıl sürdü, oradan da Amerika'ya ve bütün dünyaya yayıldı.
l Nisan şakalarının sembolünün 'Nisan Balığı' olmasının nedeni ise Mart ayının sonlarına doğru, Güneş'in Balık Burcu'nu terk ediyor olmasıdır.


EN GÜÇLÜNÜN HAYATTA KALMASI


"En güçlünün hayatta kalması" tabirini ilk kim kullanmıştır? Herbert Spencer.

Spencer bir mühendis, filozof ve psikiyatrdı ve yaşadığı devirde Darwin kadar ünlüydü. "En güçlünün hayatta kalması" tabirini, Darwin'in "doğal seçilim" teorisinden etkilenerek ilk kez Principles of Biology [Biyolojininn Prensipleri] (1864) kitabında kullanmıştır.

Darwin, The Origin of Species [Türlerin Kökeni] kitabının beşinci baskısında (1869) kendisi de bu deyimi kullanarak Spencer'a olan saygısını göstermiş ve şu yorumu yapmıştır: "Ben, faydalı olan her küçük farkın korunduğu ilkesine, insanın seçme gücüyle ilişkisini de vurgulamak için, doğal seçilim adını verdim. Fakat, daha çok Sayın Herbert Spencer tarafından kullanılan 'En Güçlünün Hayatta Kalması' deyimi daha kesin ve aynı oranda kullanışlı bir ifadedir."

Herbert Spencer (1820-1903) her biri çocukken ölen dokuz kardeşin en büyüğüydü. İnşaat mühendisliği eğitimi gördü; filozof, psikiyatr, sosyolog, iktisatçı ve mucit oldu. Yaşamı boyunca bir milyondan fazla kitabı satıldı ve evrimci teoriyi psikoloji, felsefe ve toplum çalışmalarına uygulayan ilk kişi oldu.

Ataşın mucidi (Spencer'ın Tutturma İğnesi)

Ataşı icat eden de odur. Bu gerece "Spencer'ın Tutturma İğnesi" deniyordu ve bürosu Londra, Strand'de olan Ackermann adında bir imalatçı tarafından, modifiye edilmiş bir kopça makinesinde üretiliyordu.

Bu icat ilk yılında çok iyi iş yaparak Spencer'a 70 pound kazandırdı. Fakat bir yılın sonunda talep tükendi. Ackerman kendini vurdu ve bu icat 1899'a kadar tamamen yokoldu. O yıl Norveçli mühendis Johann Vaaler Almanya'da modern ataş için patent başvurusu yaptı.

Ataşlar İkinci Dünya Savaşı sırasında Norveçlilerin Alman işgaline karşı direnişinin duygusal bir sembolüydü. Sürgüne gönderilmiş olan Kral VII. Haakon'un yasaklanan rozeti yerine yakalarına ataş takıyorlardı. Daha sonraları Oslo'da Johann Vaaler'in anısına dev bir ataş dikildi.

Günümüzde yılda 11 milyardan fazla ataş satılmaktadır.

Ataşı daha çok ne için kullanıyoruz?

Fakat yapılan bir araştırmaya göre her 100.000 ataştan sadece beş tanesi gerçekten kağıtları birarada tutmak için kullanılıyor. Çoğu, poker pulu, pipo temizleyicisi, çengelli iğne ya da kürdan niyetine kullanılırken, geri kalanlar düşer, kaybolur ya da uzun ve sıkıntılı telefon konuşmalarında bükülür.


Alıntıdır...